هدف از پژوهش حاضر طراحی و پیاده سازی سامانة آموزشیاری هوشمندی است که مدل یادگیرندة آن شامل ویژگی های خودکارامدی تحصیلی و سبک یادگیری، دو ویژگی مؤثر در یادگیری است. خودکارامدی تحصیلی به صورت خودکار و با طراحی سامانة فازی براساس رفتارهای یادگیرنده و سبک یادگیری از طریق پرسش نامة فلدر سیلورمن که شامل 44گویه است، شناسایی شده اند. پس از شناسایی این ویژگی ها، راهبردهای آموزشی متناسب با آنها ارائه و در سامانه ای هوشمندی به نام «پِرلِس» در محیطی واقعی پیاده سازی شده و اثرگذاری آن در بهبود عملکرد یادگیرندگان و رضایت آنان از سامانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. جامعه مورد بررسی شامل 23 نفر با میانگین سنی 24. 56 سال بوده است. ارزیابی محیط شخصی شده نشان می دهد که درنظرگرفتن ویژگی های کاربردی در مدل یادگیرنده و ارائه ی درس پار ها و توصیه های متناسب با این ویژگی ها، به پیشرفت تحصیلی 75% از یادگیرندگان منجر شده و رضایت تحصیلی آنان را به دنبال داشته است. . ضمن اینکه بررسی ِ مدت زمان حضور یادگیرندگان در محیط شبکه قبل از استفاده از پِرلس و پس از آن تفاوت معناداری(سطح معنی داری=0/05) را نشان نمی دهد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که سامانه ی جدید آموزشیاری، علاوه بر موفقیت تحصیلی یادگیرنده، افزایش تمایل یادگیرندگان را برای استفاده از سامانه به دنبال داشته است. پیشنهاد می شود درپژوهش های آتی ویژگی های دیگرِ مؤثر در آموزش همچون سبک شناختی، احساس، شخصیت به منظور ارائة محیط شخصی شده برای یادگیرندگان مورد توجه قرار گیرد.

به کارگیری ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، راهکارهای نوینی را برای بهبود و توسعه نظام آموزشی ارائه کرده است که یادگیری همراه ازجمله نتایج آن است. از مسائل مهم بخش آموزش در راه آهن، شرایط خاص برخی از مشاغل در حوزه های سیر و حرکت، ناوگان، خط، ارتباطات و علائم الکتریکی است که امکان حضور آن ها را در دوره های مشخص و سیستمی کاهش می دهد. ازجمله این مشاغل حساس می توان به لوکوموتیورانی اشاره کرد که هدف این پژوهش نیز، بررسی اثر سیستم یادگیری همراه تعاملی بر عملکرد شخصی لوکوموتیوران است. بهمنظور بررسی مسئله تحقیق و آزمون فرضیه از روش تحقیق نیمه آزمایشی و از طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. گروه ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از میان لکوموتیو رانان ایستگاه تهران انتخاب شدند. جامعه آماری شامل کلیه لوکوموتیورانان ایستگاه تهران به تعداد 420 نفر بود. سپس 45 نفر به عنوان نمونه آماری که نمره فرسودگی شغلی آنان در مولفه عملکرد شخصی پایین تر از 32 بود، به روش نمونه گیری خوش ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری، دو گروه از شرکتکنندگان با رویکرد آموزش بزرگ سالان (آندراگوژی) و سیستم یادگیری همراه تعاملی (IMLS) با رویکرد هیتاگوژی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. یافتهها نشان داد که آموزش به شیوه یادگیری همراه تعاملی در افزایش فراوانی و شدت عملکرد شخصی شرکت کنندگان پژوهش موثر بود.

آموزش، پایه گذار نسل های آینده بشر است؛ بنابراین ضروری است که از هوشمندانه ترین و پیشرفته ترین فناوری ها در این حوزه استفاده شود. یکی از فناوری های به روز، هوش مصنوعی می باشد. گسترش کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش، تغییرات شگرفی را در این حوزه ایجاد کرده است. توسعه جهانی این فنّاوری در آموزش، نحوه یاددهی و یادگیری را دگرگون کرده است. در یادگیری شخصی سازی شده، معلم دروس یکسانی برای همه دانش آموزان تدریس نمی کند، بلکه هر دانش آموز را در مسیری منحصربه فرد هدایت می کند. تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش شیمی انجام گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی می تواند در ارائه مطالب آموزشی به دانش آموزان و روند یادگیری آنان کمک کرده و بستری نیز برای حمایت از معلمان فراهم آورد. شیوه های آموزشی به مدد این تکنولوژی بهبود یافته و انگیزه، همکاری، تعامل و دستاوردهای یادگیری نیز افزایش می یابد.

شناسایی اولویت ها و ویژگی های یادگیرندگان امری ضروری در شخصی سازی محیط آموزش الکترونیکی است به طوری که بدون شناخت ویژگی های ذهنی یادگیرنده از یک طرف و رویکردهای یادگیری از طرف دیگر شخصی سازی تحقق نمی یابد. هر چه این شناخت کاملتر و با دقت بیشتری انجام پذیرد، مدل یادگیرنده مبتنی بر این شناخت از قابلیت اعتماد بیشتری برخوردار است. در این تحقیق تلاش شده تا از تلفیق نظریات موثر در شناسایی رویکردهای یادگیری مانند سبک یادگیری و سبک شناختی استفاده شود. برای کاهش عدم قطعیت در بیان نظریات یادگیرندگان، از منطق فازی بهره برده ایم. این تحقیق در قالب سیستم توصیه گر فازی در بطن سامانه آموزشیار هوشمند در یک نیمسال تحصیلی بر روی تعدادی از دانشجویان دوره های آموزش الکترونیکی در رشته مهندسی در دو مرحله اجرا شد؛ بدین ترتیب که در گام اول و بر روی نیمی از درس پارها از توصیه های مبتنی بر سبک یادگیری و در گام بعد و بر روی نیمه دوم درس پارها، از هم افزایی توصیه های مبتنی بر سبک یادگیری و سبک شناختی با هم استفاده شد. در تمامی مراحل ارائه دروس، توانمندی یادگیرندگان بر اساس نظریه پرسش - پاسخ فازی پایش و ارزیابی می شود. بعد از تلفیق توصیه ها بهبود چشم گیری در معیارهای سنجش سامانه های آموزشیار هوشمند ملاحظه می گردد که بیانگر دقت بالای توصیه های ارائه شده در زمان مناسب است، به طوری که زمان یادگیری موثر و میزان ارجاع به آموزشیار (استاد) کاهش یافته و نگرش نسبت به محیط آموزش الکترونیکی که به صورت افزایش میزان رضایت و موفقیت تحصیلی تعریف می شود رشد داشته است.

آموزش سواد رسانه با تکیه بر روش های نوین آموزشی یک ضرورت برای دانشجویان آموزش عالی به حساب می آید. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی روش یادگیری شخصی سازی شده مبتنی بر سبک های شناختی بر سواد رسانه ای دانشجویان است. این پژوهش به روش آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و به روش نمونه گیری ترکیبی انجام شده است. شرکت کنندگان گروه آزمایش به روش یادگیری شخصی سازی شده با محتواها و راهبردهای آموزشی متناسب با سبک های شناختی خود و تکالیف متنوع منطبق با زندگی روزمره آموزش دیده اند. درحالی که برای گروه کنترل به روش متداول، یک آموزش و تکلیف یکسان برای همه در نظر گرفته شد. نتایج حاصل آزمون t مستقل نشان داد که در یادگیری مفاهیم تحلیل پیام های رسانه ای و کاربرد آنها در موقعیت های جدید بین دو گروه آزمایش و کنترل با سطح اطمینان 99 درصد تفاوت معناداری وجود دارد و با بهره گیری از روش های نوین آموزشی متناسب با ویژگی ها و نیازهای شخصی یادگیرندگان و ارتباط آن با زندگی واقعی شان، تسلط بر مهارت های سواد رسانه ای و شکل گیری ساختارهای دانش مرتبط تسهیل می شوند.